Przyznaję, że do niedawna nie przepadałam za skansenami. Kilka starych chat myślałam… Skusiłam się, by poczytać o Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu, bo jakoś spragniona byłam pięknych widoków, wypoczynku, towarzystwa zwierząt i niezobowiązującego klimatu. Sierpc wydawał się spełniać moje oczekiwania. Dodatkowo spodobał mi się fakt, że przy Muzeum znajduje się pięknie wkomponowany, nowoczesny hotel, że przedstawiciele tego miejsca ciekawie promują Mazowsze w różnych publikacjach. „To miejsce z pasją pomyślałam” i pojechaliśmy sprawdzić, czy intuicja nas nie myli.
O SKANSIENIE
Wśród bujnej roślinności i przesympatycznych zabudowań w Sierpcu zatrzymał się czas. Zachwycające pejzaże, urocze chaty, pachnące drzewka, kołyszące się w rytm wiatru zboże… to idealne tło do wypoczynku, a wręcz niemal do podróży w czasie. 
Chaty w Skansenie otoczone są ogródkami kwiatowymi oraz warzywnymi, dzięki którym ma się wrażenie, że cały czas toczy się tutaj życie. Unoszący się przed szkołą kurz (kiedy jest zamiatana) daje wrażenie, jakby miały z niej za chwilę gwarnie wybiegać dzieci. Wnętrza chałup odwzorowane są z niezwykłą precyzją. Panujący w nich rozgardiasz pozwala wyobrazić sobie chwile z życia mieszkańców wsi. Cały Skansen pod tym względem ma dla mnie tylko jedną wadę: do wnętrz chałup zagląda się przez szkło.
NIEPOWTARZALNY PLAC ZABAW
Mnie urzekł „plac dawnych zabaw”. Spędziliśmy tam mnóstwo czasu mimo, że daleko mu do dzisiejszych parków rozrywki i sklepów z zabawkami jeśli chodzi o wyposażenie. Za to widoczne na każdym kroku zaangażowanie dzieci i rodziców w testowanie swoich umiejętności w czasie zabawy znacznie przewyższa przeciętną. Nawet nie jestem w stanie powiedzieć, jak oferowane tu zabawy się nazywają. Z pewnością są tam szczudła, koń na kijku, metalowe obręcze do turlania przy użyciu kijka i oczywiście koniki bujane. Ubaw po pachy. Wszyscy od dwulatka zaczynając, przez czterolatkę, ośmiolatkę, trzydziestolatków i czterdziestolatków dwoiliśmy się i troiliśmy, by sprostać zadaniom. 
ZWIERZĘTA
W Skansenie mieszka wiele zwierząt. Nie można ich zaczepiać, ale za to można z wielką przyjemnością obserwować. Są konie (przejażdżki konne i przejazdy bryczką są jedną z dodatkowych atrakcji), krowy, kozy. Jeśli wzrok mnie nie mylił widziałam też czarne owce. Jest bocian, który ze względu na złamane skrzydło zamieszkał tu na stałe, są kury, perliczki…
DODATKOWE ATRAKCJE DLA DZIECI I DOROSŁYCH
W Skansenie nie brakuje też rzemieślników, pasjonatów, artystów. Siedzą często na ławeczkach, przy chatach i wykonują swoją pracę. Jest na przykład kowal, który ma całkiem przyzwoitą i ciekawą pracownię. Można obserwować jak spod jego rąk wychodzą metalowe róże, wieszaki. Można razem z nim testować wykonane łyżki, albo kupić podkowę na szczęście. Jest przemiły Pan, który niepozornie dłubiąc w drewnie wyczarować potrafi kota. Do tego potem maluje go tak pięknie, że aż chce się takiego mieć. Są kobiety wyrabiające masło i pozwalające go skosztować (jest pyszne!). Są Panie robiące wianki, czy piękne kwiaty z bibuły. Nie można się tu nudzić. To wszystko jest sympatycznie zachwycające.
NA ZAKOŃCZENIE
Oglądając te zdjęcia naturalnie przenoszę się myślami do wakacji u dziadków, wspomnień o łuskanym godzinami na ławeczce słoneczniku, zmęczeniu po zbiorze ziemniaków, zsiadłym mleku z ziemniakami jedzonym jak największy rarytas pod słońcem. Jako dzieci bawiliśmy się wtedy beztrosko, bo dorośli mieli mnóstwo swoich zajęć. Biegaliśmy po wsi, kąpaliśmy się w stawach, pląsaliśmy w błocie na bosaka. Byliśmy fizycznie umęczeni i niezmiernie szczęśliwi. I to samo w Muzeum Wsi Mazowieckiej mogą robić nasze dzieci. Mogą beztrosko biegać i ukurzyć się aż po pachy, mogą zbierać patyki i rysować nimi na drodze, ganiać się do upadłego, pleść wianki, łapać muchy i komary 😉 zjeść kromkę chleba ze smalcem, pleść kwiatki z bibuły, jeździć bryczką. Każdy będzie się na miejscu zachwycał czym innym. Są też takie dni kiedy w Muzeum organizowane są liczne atrakcja jak np. warsztaty plecenia wiklinowych koszy, robienia kwiatów z bibuły itp. W te dni są też prawdopodobnie większe tłumy. I tak z większych imprez plenerowych warto pomyśleć o udziale w Miodobraniu w Skansenie (1 lipca) czy Żniwach w Skansenie (5 sierpnia), ciekawe mogą być również Wykopki (2 września) oraz Mazowieckie Dni Integracji Osób Niepełnosprawnych (25 sierpnia).
Jeśli chcecie odetchnąć świeżym powietrzem, przypomnieć sobie zapach zbóż i kurzu wzniesionego od biegu konia, macie chęć posłuchać śpiewu pszczół i spędzić taki prawdziwie rodzinny czas to z całego serca polecam Wam to miejsce.
KILKA DROBNYCH RAD, by dzieci dobrze się bawiły
Byście czuli się tutaj swobodnie oraz by dzieciom nie doskwierało za szybko zmęczenie zastosujcie kilka drobnych trików planująć wycieczkę 😉 Po pierwsze wygodny, niezobowiązujący ubiór i wygodne obuwie, które może się kurzyć i nie będzie go żal. Po drugie zapas picia, a jeśli chcecie to i jakiś drobny prowiant piknikowy udoskonali tą wycieczkę (Karczma na terenie Skansenu podaje bardzo przeciętne jedzenie, jeśli już chcielibyście je kupić to polecam restauracje w hotelu). Oczywiście o nakryciach głowy w upalne dni i kremie z filtrem nie muszę mówić ;-).
W znajdującym się na terenie Skansenu, jednak nieco odsuniętym od jego atrakcji hotelu znajdują się dwie restauracje. Warto zatrzymać się w nich i odpocząć choćby dla pysznych deserów ;-). Jednak ze względu na to, że w skansenie można się troszkę nachodzić warto ten przystanek zaplanować na początek lub na koniec wycieczki.
Jeśli spodobał się Wam Skansen i ten pomysł na rodzinną wycieczkę to dajcie znać kciukiem w górę. Udostępnijcie znajomym – może będą mieli ochotę na chwilę wytchnienia w klimacie mazowieckiej wsi. A jeśli byliście w innych, równie cudownych miejscach to ja z ogromną przyjemnością je poznam – piszcie w komentarzach koniecznie!